Blue Mountains! - Reisverslag uit Arnhem, Nederland van Merel Jas - WaarBenJij.nu Blue Mountains! - Reisverslag uit Arnhem, Nederland van Merel Jas - WaarBenJij.nu

Blue Mountains!

Door: Merel

Blijf op de hoogte en volg Merel

27 Januari 2014 | Nederland, Arnhem

Hoi allemaal!
Sinds mijn laatste keer schrijven is er heel wat gebeurd! Maar laten we beginnen bij het begin....

De vorige keer ging ik mijn buspas en Wooff membership aanvragen. Zo gezegd zo gedaan! Al heb je meestal een idee in je hoofd, en je hoopt dat het dan ook zo loopt (daar ga je praktisch van uit!) en dan blijkt het toch allemaal anders te moeten! De travel agent had blijkbaar een ander plan in z'n hoofd dan ik:) Hij vond dat ik tot en met eind januari in Sydney moest blijven en daarna een surfkamp (!!???) Moest gaan doen. Nou, dat leek mij niet zo'n goed idee:) Surfen is niet geheel mijn ding, en zo lang in Sydney blijven al helemaal niet! Het is een hele mooie stad, maar ook heel vol, en het platteland leek me ook wel heel tof.... Maar dat vertelde ik hem natuurlijk niet, alleen dat ik geen surfkamp ging doen:)

Wel alles aangevraagd en daarna met wat mensen naar Bondi Beach! We gingen met de bus (daar was ik heel blij mee!) want het is nogal een stuk buiten Sydney! Sydney is echt enorm, en er gaan veel bussen, dus dat is super! Bondi Beach is echt een trekker van Sydney, en je moet er volgens de boeken echt geweest zijn. Het is echt een heel mooi strand! Groot, wit zand, en heeeeeel blauw water. Als je denkt dat de zee in Nederland mooi is, nee hoor, want dat water is zoo blauw! Echt heel gaaf. Ik heb nog niet gezwommen, want je mocht het water niet in vanwege de sterke stroming. In plaats daarvan heb ik op de spullen gepast en heerlijk gelegen op m'n handdoek. Ook al is het bewolkt, smeer je altijd in met zonnebrand! Dat had ik ook wel gedaan, maar m'n rug had ik zelf gedaan, en dat bleek niet een denderend succes!..... Met als gevolg een knalrode rug die echt heeeel zeer deed. We hebben bij Bondi Beach ook nog een wandeling gemaakt naar een klif. Echt heel mooi. Ze hadden daar ook een soort bootcamp-pad. Je gaat daar dan gewoon hardlopen, en onderweg zijn er allemaal apparaten om oefeningen te doen! Superleuk! Er waren daar ook echt heel veel mensen aan het hardlopen, dus blijkbaar is dat een goede plek!

Daarna met de trein terug naar het hostel, wat vlak naast het station lag. Vervolgens met een hele groep mensen wat te eten gehaald en terug gegaan naar het hostel. We gingen Kingsen (Circle of Death) met Goon en tequila (voor mij alleen Goon:)) en een heleboel andere mensen. Wel heel leuk om te zien hoeveel verschillende mensen er bij elkaar komen in een hostel. Ook zie je daar een bepaalde mentaliteit (dat zeg ik nu), wat te maken heeft met vooral heel veel 'fun' (en drank en feesten). Zij zijn de stad ingegaan, en ik ben gaan skypen met thuis en tegelijk ook m'n telefoon opladen en m'n tas inpakken, want de volgende dag moest ik weg uit het hostel. In het weekend vierden ze Australia day (nationale feestdag!) en er waren geen plekken meer in het hostel. Op Australia day vieren de Australiers (niet de Aborigionals) dat ze aankwamen in Australie. Dat is voor hen een goed dag, voor de Aborigionals niet!
Iedereen komt blijkbaar naar Sydney, dus alles was vol. Ik had net wat leuke mensen leren kennen, dus dat vond ik wel jammer. Ik wilde niet in Sydney naar een ander hostel, dus besloot ik totaal ergens anders heen te gaan. Ik hoorde dat de Blue Mountains heel mooi waren, dus ik heb in m'n lonely planet een hostel opgezocht in de Blue Mountains, heb gebeld, en ik mocht komen!

De volgende dag had ik m'n introductiedag van Activity International. Daar kregen we een heleboel informatie over het vinden van werk, bankzaken (ik krijg een rekening en een pinpas) en over waar te gaan in Australie. Het was een intensieve maar leuke ochtend. Toen ben ik met nog twee mensen van die ochtend naar de bank gegaan om de rekening in orde te krijgen. Dit duurde echt heel lang, maar de jongen die ons hielp was wel echt superaardig. Australiers zijn echt heel erg geinteresseerd. Als je bij de supermarkt komt, vragen ze: Hi! How are you? En die jongen bij de bank vond het allemaal heel tof en cool, dus dat was wel gezellig! De bankrekening geregeld, en de pas komt later.

Daarna had ik met wat meiden uit Nederland afgesproken dat ik naar de Botanical gardens zou komen, dus helemaal vanuit het andere einde van het centrum naar de Gardens. Dat was echt een heel eind! En ik had m'n Dolcis slippers aan, en de kwaliteit is niet echt je van het.... Dus ik m'n Birckenstocks aangedaan, maaaar, daar werden mijn voeten ook niet blij van..... Hmmm. Blaren! De eerste tot dan toe!
Toen ik ze gevonden had (dat park is echt heeel groot!) hebben we nog even gezeten, en daarna naar de Appple Store, want een van die meiden was haar oplader vergeten van thuis. Het was daar echt gigantisch groot! En ze hadde een hele koude vloer, dus dat vonden mijn voeten heel leuk:):) Het is wel echt tof om zo door SYdney te lopen. Het is daar zo groot en massaal! Maar het heeft ook z'n charme!

Na door Chinatown gewandeld te hebben, gingen we bij de Subway wat eten. Het eten hier in Australie is krankzinnig duur, vooral met wat we in Nederland gewend zijn met Lidl en Aldi e.d. Voor een pot pindakaas betaal je gemakkelijk 4 dollar! Hele normale pindakaas! Bruin brood kennen ze hier niet, en voor een wat verser brood betaal je ook makkelijk 5 dollar. Nu ben je ook wel in een grote stad waar mensen het wel moeten kopen, omdat er geen andere mogelijkheid is. Ze gooien dan gemakkelijk de prijzen omhoog!

Na de Subway ging ik m'n tas ophalen, en ging ik naar het station. Op naar Katoomba! M'n voeten waren inmiddels overleden, maar ik heb uiteindelijk toch de trein gehaald:) Helemaal bezweet (warm!) en moe zat ik in de trein die bij hele kleine stationnetjes stopte. Toen kwam ik in Katoomba. Ik was een beetje bang voor het hostel dat ik had gekozen, want het was niet echt een jeugdhostel. Daar had ik ook wel een beetje naar gezocht, omdat ik niet echt de partyscene op wilde zoeken. Maar ik hoefde niet bang te zijn.... Al meteen toen ik binnenkwam vroeg een meisje of ik zin had om een spelletje te doen met een aantal mensen. Het was een hele gezellige avond, met compleet vreemde mensen. Het hostel heet Flying Fox, en heeft zo'n 26 bedden. Het heeft een eetkamertje, gezamenlijke keuken en een woonkamer waar elektronica verboden zijn van 6 tot 9! Iedereen is er heel erg op uit om leuke contacten te maken, en dat merk je echt meteen. Ze zijn geinteresserd en nodigen je ook uit om ergens naartoe te gaan. Ik had goed geslapen, en aan het ontbijt waren er een paar mensen die een hike (wandeltocht) naar Wentworth Falls gingen doen. Ik voelde me niet te goed (nog steeds een beetje heimwee!) maar het leek me wel heel tof om mee te gaan. De mensen waren echt heel aardig! Met de trein naar Wentworth Falls, en daarna een flinke wandeltocht naar de waterval. Het ruikt hier in de Blue Mountains naar de sauna, overal groeien Eucalyptus bomen! Het is hier echt heel mooi. We hadden supermooi weer. Eerst liepen we naar een kleine waterval, en ik dacht dat dat hem was. Maar nee, we moesten nog verder. Toen kwamen we op een gegeven moment bij de bovenkant van de waterval, en toen viel m'n mond echt open..... Je zag daar echt een gigantische vallei met grote oranje rotsen... Het was zoo mooi! En het werd alleen nog maar beter. Ik zet snel wat foto's online, maar ik kan ze hier niet van m'n camera op de computer zetten....

We gingen naar beneden naar de waterval, en het was echt heel mooi!
Daarna gingen we niet dezelfde weg terug, maar een andere route. Heel mooi, maar ook echt heel zwaar! We moesten heel steil weer omhoog, soms over trappen, maar ook wel uit steen gehouwen paden. Ik kan jullie vertellen, dat was best pittig, ik was echt compleet gesloopt! Maar het was zo tof, dus dat was het wel waard!

Toen we terugkwamen heb ik m'n tas gereorganiseerd, want die wordt echt een troep! Daarna wat gegeten en in de woonkamer gezeten. Er zijn hier heel veel boeken die je kan lezen, waaronder een van Danielle Steel... Haar boeken zijn echt melodramatisch, en ik had wel even zin in iets niet diepgaans. Maar ik was echt kapot, dus ik viel op de bank in slaap. Lekker naar bed gegaan en heerlijk geslapen!

Volgende dag wist ik nog niet precies wat ik wilde gaan doen. Ik zou met een meisje die de vorige dag ook mee was naar de Three Sisters gaan. Maar het was echt heel koud! Ik had m'n lange spijkerbroek aan, wandelschoenen, een lang shirt en fleecejak en regenjas aan! Want het regende.... We gingen met de auto die iemand had gehuurd, maar we hadden al een vermoeden. We kwamen daar aan, maar we zagen helemaal niets! Er hing zo'n zware mist, dat we de Three Sisters, die honderd meter verderop staan, helemaal niet konden zien! Wij terug met de auto, waar we twee meiden bij het hostel af hebben gezet. Ik ging samen met Cory (die had de auto gehuurd) een hike doen bij de Grand Canyon. Die hebben ze hier ook, maar dan anders.... Eerst gingen we bij een stuk naar beneden wat heel erg op een regenwoud leek. Ook weer heel veel eucalyptusbomen! Toen kwamen we beneden. We konden of terug (erg omhoog) of we konden nog 2,5 uur verder lopen. We besloten het een stuk te proberen of het leuk was, vooral omdat het regende...
Maar iedereen die we onderweg tegenkwamen zei dat het echt heel mooi was, en dat we vooral verder moesten lopen! Dus wij gingen verder... Ik had alleen nog ontbeten, en inmiddels was het al 12u, maar wij gingen gewoon verder! Het was echt heel mooi, maar ook zwaar! Ze waren de paden nog aan het verbeteren, en overal lagen rotsen. We moetsen ook over platte stenen naar de overkant in de beken die daar liepen. Heel tof! Daarna moesten we omhoog.... Ze hadden ons al gewaarschuwd dat het heel zwaar zou zijn, en ze hadden gelijk! We moesten echt heel ver omhoog (uiteindelijk waarschijnlijk 150 - 200 meter!) en dat is best pittig! Ik was echt gesloopt aan het einde. Toen kwamen we boven, en het uitzicht was echt top! Heeel mooi!

Daarna Fish & Chips gegeten (Honger! Het was inmiddels 3u!). Cory wist een plek waar vogelbekdieren nog in het wild leven. Een uur rijden. We waren moe, maar we zijn wel gegaan! Onderweg veranderde het landschap heel snel. Droog, en vooral heel veel heuvels. Ook zagen we redelijk wat vee! Toen kwamen we bij een plek waar een kangoeroe zat! Supertof! We hadden alleen maar wat dooie gezien langs de weg, en deze was echt heel mooi! We parkeerden de auto en we konden echt hele mooie foto's van hem maken! Hij was redelijk tam, want hij kwam heel dichtbij. Heel tof! Daarna verder gereden naar Jenolan Caves, waar er echt een hele grote grot is! Daar ligt een meer (dam) waar vogelbedieren in het wild leven. Dat schijnt een van de weinige plekken te zijn waar je ze in het wild kan zien. Wij wachten, en kijken, maar nee hoor. We wilden eigenlijk al naar huis, want inmiddels was het best laat, maar uiteindelijk, ja hoor! Een vogelbekdier! Supertof! Hij haalde even adem, dreef even, en ging toen weer onder! Dat zagen we drie keer! En juist omdat we daarvoor kwamen, was het wel heel tof om ze ook te zien!

Daarna nog even langs de Three Sisters, die nu wel te zien waren! Zonder het verhaal zijn de Three Sisters best saai, maar ik zal het verhaal vertellen. Er zijn verschillende versies, maar het komt erop neer dat er drie Aborigional zusjes waren. Zij werden verliefd op drie jongens uit een andere stam, en daarmee kwam er een oorlog. Hun vader wilde ze beschermen, en veranderde ze in steen. Toen het gevaar over was, was hun vader omgekomen. Tot nu toe is er niemand geweest die de zusjes terug heeft veranderd. Eigenlijk heel mooi! We konden ze nu best goed zien!
Daarna lekker in de woonkamer en slapen!

Vanochtend redelijk vroeg opgestaan en even geskypt. Echt superfijn dat ik hier gewoon Wifi heb! Daarna gingen we naar een plek genaamd, Hanging Rock. Een klif waar je echt heel ver kan kijken. Wij wandelen. Het was eerst best koud, maar het werd warm! Pffff. Maar met de warmte werd ook de lucht heel mooi blauw! Het duurde best lang voordat we er waren, maar daarna! We hadden een keimooi uitzicht over een vallei, echt heel mooi. Hanging Cliff was nog een stuk naar beneden. Er was niet echt een pad, dus wij gewoon over de stenen naar beneden. Als je bijna bij de klif bent is er een stuk van 60 cm waar geen steen zit, er zit een soort gat tussen de klif en het vaste land. Ieeeee, eng, maar ik ben wel gesprongen. En daarna natuurlijk op de klif! Het was echt heel eng, maar zoooo mooi! Ik zal even een foto op facebook zetten, om jullie jaloers te maken. Ik had goede schoenen aan, en ik ben niet gevallen:)
Ik had dit niet willen missen! DAarna lekker gepicknickt bij de klif (op het vaste land!) en daarna weer terug. Inmiddels had zich op mijn kleine teen een gigantische blaar ontwikkeld, die ik niet geheel volgens de voorschriften heb doorgeprikt..... Daarna terug gelopen. Dat was best wel zwaar! En m'n voeten moest ik redelijk gaan reanimeren!
Daarna terug met de auto. Toen ik uit de auto stapte kon ik helemaal niet meer lopen! Ik had die dag in m'n schoenen welgeteld 8!!!!! blaren ontwikkeld, dus daar moet ik wel wat aan gaan doen....
Ik heb heel veel spijt dat ik m'n hardloopschoenen niet heb meegenomen, want die zouden perfect zijn geweest. Ik denk dat ik een paar hardloopscohenen ga kopen... M'n voeten vinden dat lopen anders niet fijn!

En net heb ik zowaar voor mezelf gekookt! Groenen met pasta. Ze hebben hier bij de groentenwinkel elke ochtend groenten voor 2 dollar. Die zijn dan niet zo heel mooi meer, maar wel goed eetbaar! Ik had een doos met veel paprika en heb dus ook veel paprika gegeten!

En net m'n verhaal geschreven, en ik denk dat ik zo nog maar eens ga genieten van de verhalen van Danielle Steel.

Ik ben zo blij dat ik naar de Blue Mountains ben gegaan! Het is hier zo mooi, en de mentaliteit onder de mensen kan niet meer verschillen dan met Sydney. Ik blijf hier ieder geval nog drie nachten, en daarna zie ik nog wel. Ik heb inmiddels een benedenbed ingepikt, want dat klimmen ben je op een gegeven moment zat! (Oeps, telefoon vergeten, Onee, dit moet ik ook nog hebben) Dus vanavond ga ik heerlijk slapen, en misschien morgen wel helemaal niks doen! Hangt ook af van de mensen, maar dit is in ieder geval een heerlijk hostel!

Heel vee liefs allemaal, en tot snel! XXXXXXXXXXXXXXX

  • 27 Januari 2014 - 11:55

    Nelleke:

    Wat een super mooi en lang verhaal Merel, ik vind je zo dapper dat je dit allemaal in je eentje voor elkaar bokst! En dank zij je mooie verhaal reizen we zomaar een beetje met je mee!
    Heel veel liefs uit Heemstede!

  • 27 Januari 2014 - 12:14

    Marina:

    Hey merel wat een mooi verslag heel blij dat we je zo kunnen volgen.super trots dat je dit toch maar in je eentje allmaal doet.xxx en tot gauw tot het volgende verslag maar weer.gr marina.

  • 27 Januari 2014 - 15:22

    Annette:

    Hoi merel,

    Wat leuk om dit te lezen. je maakt wat mee! Lekker genieten en we wachten voor verwachting op het volgende verslag. XX

  • 27 Januari 2014 - 16:38

    Gonny En Paul:

    Hoi Merel,
    Super dat je dit in je eentje onderneemt. Lekker genieten.
    Liefs Paul en Gonny

  • 27 Januari 2014 - 19:49

    Joanneke:

    Lieve Merel, leuk om je enthousiaste reisverslag te lezen. Ben jaloers en wil meteen in het vliegtuig stappen om je na te reizen!! Veel plezier verder. Ik blijf je volgen.
    Groetjes, Joanneke

  • 28 Januari 2014 - 18:47

    Marjo:

    Hey lieve Merel,
    Echt ik ben heel trots op je!!!
    Het klinkt goed allemaal, en in dat weekje heb je al een nieuw stopwoordje : TOF!!
    Maar ja, daar is niks mis mee, haha
    Heel veel plezier en ik kijk uit naar je volgende verslag, en de foto's! Dikke knuffel: Marjo

  • 28 Januari 2014 - 18:49

    Ada:

    Lieve Merel, wat heb je dat mooi geschreven. Ik zie het helemaal voor me. En om jaloers te worden, zulk lekker weer. Het was hier vandaag weer waterkoud en grijs. Geniet van de reis en wat dapper dat je dat helemaal alleen bent gaan ondernemen. Dikke kus!!

  • 28 Januari 2014 - 19:52

    Rinske:

    Hoi lieve Merel!
    Wat leuk dat je het zo naar je zin hebt nu in de Blue Mountains en dat daar leuke mensen zijn:) Fijn!
    Geniet van alle mooie dingen en de leuke mensen!
    Liefs Rinske

  • 29 Januari 2014 - 14:57

    Daphne Kok:

    Hey Merel,

    Wat heb je al veel beleefd in zo'n korte tijd. Het klinkt allemaal prachtig. En jouw uithoudingsvermogen is volgens mij onuitputtelijk. Ook uitrusten, he!

    Geniet ervan!

    Groetjes Daphne

  • 01 Februari 2014 - 11:10

    Carma En Ninthe:

    you go girl!

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Merel

Actief sinds 21 Dec. 2013
Verslag gelezen: 226
Totaal aantal bezoekers 9832

Voorgaande reizen:

21 December 2013 - 20 Juli 2014

Australie 2014

Landen bezocht: